To, że uwielbiam kosmetyki - to chyba nic odkrywczego, bo w końcu kobietą jestem, to że kocham naturalne kosmetyki - wiecie, bo od bardzo dawna pojawiają się na blogu zazwyczaj tylko takie właśnie. Lubuję się bowiem w pięknych zapachach i cudownych konsystencjach, w przemyślanych składach i uroczych opakowaniach. Dlatego z nieskrywaną radością je kupuję, testuję, a potem tutaj Wam je opisuję. Przeszło pół roku minęło od ostatniego takiego wpisu, a ja w tym czasie sporo nowości otworzyłam, wąchałam, wklepywałam i wmasowywałam. Z tego zasobu kilka kosmetyków odpadło już w przedbiegach, kilka odepchnęło mnie zapachowo, kilku dałam drugą szansę, a kilka z nich stało się moimi hitami. Jak te poniżej.

Długie jesienne wieczory, zdecydowanie sprzyjają rytuałom oddawania się przyjemnościom urodowym w zaciszu własnej łazienki, by oderwać się od spraw codziennych, sprawdzania lekcji, gotowania naprędce obiadu czy szykowania ubrań na dzień jutrzejszy. Można się wówczas otulić, rozgrzać, ukoić, odprężyć i zatopić w ulubionych zapachach. Poczuć na skórze te wszystkie dobroczynne mazidła i kremidła, by później wyjść z tej łazienki i czuć się jak nowonarodzona królowa piękna. To jak, zaparzacie dobrą herbatkę, nalewacie wody do wanny i oddajecie się tym przytulnym rytuałom próbując moje kosmetyczne polecenia? Mocno Was do tego zachęcam. Zobaczycie świat zaraz zrobi się piękniejszy.

No i wciągnęłam się, wciągnęłam się na dobre w te kryminały. A zarzekałam się i to bardzo. Wydawało mi się, że to zupełnie nie moje klimaty, a tymczasem głównie z takim rodzajem książek spędzam ostatnio każdą wolną chwilkę. Z książką Karin Slaughter "Układanka" spędziłam kilka wspaniałych jesiennych wieczorów. 

Książka bowiem od pierwszych stron, aż po ostatnią porywa i niesamowicie wciąga. Główną bohaterką jest Andrea, trzydziestoletnia, trochę zagubiona kobieta, która na codzień pracuje w policyjnej dyspozytorni, gdzie odbiera telefony i pomaga ludziom w kryzysowych sytuacjach. Prowadzi nudne, spokojne życie. Jest na skraju depresji, niespełniona zawodowo. Wróciła do rodzinnego domu, ponieważ chciała pomóc matce po onkologicznych przejściach. Młoda kobieta w swoje trzydzieste pierwsze urodziny umawia się na obiad w restauracji z matkę. Marzy tylko o tym, by jak najszybciej zakończyć to spotkanie i udać się do domu. Niestety tuż przed końcem lunchu, na restaurację napada młody chłopak, który bez ostrzeżenia i na oślep strzela. I wówczas wydarza się coś, co całkowicie zaskakuje Andreę. Jej matka, Laura, nie panikuje, a co więcej, zachowuje zimną krew, podchodzi do napastnika i zabija go.

Andrea traci całkowicie grunt pod nogami. Zaczyna się zastanawiać, kim tak naprawdę jest jej matka. Całe jej wyobrażenie o matce, jako spokojnej, miłej, empatycznej logopedce, która pomaga ludziom po udarach, jako podpora lokalnej społeczności i wreszcie jako troskliwej matce rozpada się jak domek z kart. Kim jest więc Laura? Jaka jest jej przeszłość i kim są Oni, przez których Andrea musi opuścić miasto i stosować się do poleceń matki, nie zadając zbędnych pytań. O tej pory nic już nie będzie takie, jak kiedyś.

Akcja książki toczy się na dwóch płaszczyznach czasowych - wydarzenia rozgrywają się w teraźniejszości i w roku 1986. Historia z przeszłości jest znacznie bardziej wciągająca, tocząca się żywo, pełna wątków psychologicznych oraz społeczno-obyczajowych. Andrea odkrywając sekrety matki, sama sporo dowiaduje się o sobie. 

Zaczynając czytać "Układankę" musimy zdać sobie sprawę z tego, że to książka w której opowiedziana historia, nie pozwoli nam przestać się zastanawiać i odłożyć ją na bok nie poznając zaplątanej historii Laury i Andy. Zdecydowania polecam.

Książka ukazała się nakładem Wydawnictwa HarperCllins Polska i można ją kupić TU. 

W dzisiejszych czasach zdawać by się mogło, że zakup prezentów pod choinkę to bułka z masłem. Otóż nic bardziej mylnego. Trzeba się nieźle nagimnastykować, by sprostać oczekiwaniom takiego siedmiolatka, który pewnie ostatni rok wierzy w Świętego Mikołaja, i który przed swoimi piątymi urodzinami przerobił taki asortyment zabawek, że ja i moja klasa z podstawówki przez całe swoje dzieciństwo nie widziała. A ile to trzeba się naukrywać tych prezentów. Przekonałam się o tym na własnej skórze w ubiegły weekend, kiedy Młody "wykopał", zdawać by się mogło, dobrze ukryty prezent. Jak za te własnoręcznie pieczone ciasteczka i kubek mleka zostawiane co roku z takim namaszczeniem na parapecie, wykombinować taki prezent, żeby oczy zaszkliły się ze szczęścia, ale na dłużej niż tylko szóstego grudnia. Żeby usłyszeć ten pisk, z którym biegnie do łóżka rodziców, odkrywając upragniony prezent. List do Mikołaja z całą pewnością będzie pomocny, ale przed wszystkim trzeba znać swoje dziecko, jego pasje i marzenia. Dać Mu swój czas, szczyptę czułości i studnię miłości, by poczuło się ważne. Bo tak naprawdę, gdy tego brakuje, to nie cieszy nawet gwiazdka z nieba.

...

Jeżeli jeszcze nie macie pomysłu na mikołajkowe prezenty, to podpowiem Wam, że gry są zawsze dobrym pomysłem. Wspólnie wtedy spędzacie czas, a to jest cenniejsze niż najpiękniejsze zabawki i najpyszniejsze słodycze. Dlatego poniżej przedstawiam Wam zestaw ciekawych gier. Niektóre z nich mamy, a niektóre czekają na długiej liście "do kupienia". A że dużo ich kupujemy, to zawsze staram się wyszukiwać gier w dobrej cenie. I tak ostatnio odkryłam zupełnie przypadkiem internetowy sklep Smarkacz. Znajdziecie tam mnóstwo zabawek i gier w najbardziej przystępnych cenach na rynku. A oto nasze typy.